-
De staat kan geen liefde geven. Wie dan wel?
Lees meer over "De staat kan geen liefde geven. Wie dan wel?"Nadat de afgelopen weken al ruime aandacht is geschonken aan de vrijheid van godsdienst, kerkgang in tijden van corona, een blasfemiewet geïnitieerd door moslims na het vermoorden en bedreigen van leraren, de spanning tussen het discrimeneren van homo’s enerzijds en ervan overtuigd zijn dat de gemeenschap tussen mensen van hetzelfde geslacht een zonde is of het al dan niet mogen demonstreren in de buurt van een abortuskliniek omdat je vindt dat een foetus een rechtsstatelijke positie zou moeten krijgen, is er één ding duidelijk: godsdienst is duidelijk in beeld als onderdeel van het maatschappelijk gesprek en de standpunten en overtuigingen worden met bijzonder veel emotie beleefd.
-
Gelijke behandeling wordt juist door godsdienstvrijheid gegarandeerd
Lees meer over "Gelijke behandeling wordt juist door godsdienstvrijheid gegarandeerd"Het klinkt bijna ongeloofwaardig, in een artikel in de Stentor stelt mevrouw De Wilde de vraag of gelovigen meer rechten hebben dan niet-gelovigen en concludeert dat dit het geval is [1]. Ze stelt dat goedbedoelde wetgeving de maatschappij inmiddels in de weg zit. Dat klopt niet, want juist de geest van de wet zorgt dat vrijheid van godsdienst de toegangspoort is tot een gelijke behandeling. Mr. Dr. Pieter Pel weet dat ook, maar krijgt niet de ruimte dit te ontkrachten. Dat geeft een wat onbevredigend gevoel en daarom lijkt het me zinvol het antwoord op 'de vraag bij het nieuws' toe te lichten. Het is juist dat actief-religieuzen een beroep doen op hun recht, terwijl a-religieuzen dat niet doen. Dat wil niet zeggen dat a-religieuzen nergens in geloven en dat recht niet hebben.
