-
Wonen is een grondrecht
Lees meer over "Wonen is een grondrecht"Wonen is in ons land een sociaal grondrecht. In artikel 22 van de grondwet staat het zo: “Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid.” Internationaal gezien doen we het goed. We mogen trots zijn op onze volkshuisvesting. Maar het hebben van een betaalbare woning is ook in Gelderland niet vanzelfsprekend.
-
Cultuuropvoeding niet alleen een stadse aangelegenheid
Lees meer over "Cultuuropvoeding niet alleen een stadse aangelegenheid"Met het plan van Gedeputeerde Staten om een netwerk jeugdpodiumkunsten in Gelderland te organiseren, is de ChristenUnie blij. Dit netwerk heeft als doel om kinderen en jongeren te bereiken met podiumkunsten. Denk hierbij aan muziek, dans en theater.
-
World Food Center is meer waard dan alleen een toets op financiële en juridische kaders
Lees meer over "World Food Center is meer waard dan alleen een toets op financiële en juridische kaders"Ons voedsel oogt eenvoudig, maar onze voedselsystemen zijn complex. Dat blijkt wel uit de stikstofcrisis, onze natuurbeheerplannen en de relatie met agrofood. Dat vraagstuk kennen we. Graag richt ik uw aandacht op een andere actualiteit.
-
De staat kan geen liefde geven. Wie dan wel?
Lees meer over "De staat kan geen liefde geven. Wie dan wel?"Nadat de afgelopen weken al ruime aandacht is geschonken aan de vrijheid van godsdienst, kerkgang in tijden van corona, een blasfemiewet geïnitieerd door moslims na het vermoorden en bedreigen van leraren, de spanning tussen het discrimeneren van homo’s enerzijds en ervan overtuigd zijn dat de gemeenschap tussen mensen van hetzelfde geslacht een zonde is of het al dan niet mogen demonstreren in de buurt van een abortuskliniek omdat je vindt dat een foetus een rechtsstatelijke positie zou moeten krijgen, is er één ding duidelijk: godsdienst is duidelijk in beeld als onderdeel van het maatschappelijk gesprek en de standpunten en overtuigingen worden met bijzonder veel emotie beleefd.
-
Hoe weinig we nog van godsdienst weten en hoe geforceerd gelijkheid-denken laat zien hoe weinig genereus we nog willen zijn
Lees meer over "Hoe weinig we nog van godsdienst weten en hoe geforceerd gelijkheid-denken laat zien hoe weinig genereus we nog willen zijn"Afgelopen week kwam er een vervolg op de discussie over godsdienstvrijheid. Een boze Tim Hofman stelde bij Op1 dat mensen ongelijk behandeld werden. Als religieuzen samen mogen komen, dan mag toch iedereen met een passie of tijdverdrijf met elkaar in een zaaltje zitten? Uiteindelijk bleek: er hoeft niet iets beperkt te worden op het vlak van vrijheid van godsdienst maar het begrip moet worden uitgebreid. Tijdverdrijf en passie komen ook bij voetbalfans en theaterbezoekers voor. Het gaat dus om een levensstijl die de ruimte moet krijgen en daarvoor moet godsdienstvrijheid worden opgerekt. Na mijn eerste artikel over de achtergrond van godsdienstvrijheid, lijkt het me goed om ook hierop te reageren. Niet zozeer om de achtergrond van godsdienstvrijheid te rechtvaardigen, maar om de beperkte doordenking van Tim zichtbaar te maken.
-
Gelijke behandeling wordt juist door godsdienstvrijheid gegarandeerd
Lees meer over "Gelijke behandeling wordt juist door godsdienstvrijheid gegarandeerd"Het klinkt bijna ongeloofwaardig, in een artikel in de Stentor stelt mevrouw De Wilde de vraag of gelovigen meer rechten hebben dan niet-gelovigen en concludeert dat dit het geval is [1]. Ze stelt dat goedbedoelde wetgeving de maatschappij inmiddels in de weg zit. Dat klopt niet, want juist de geest van de wet zorgt dat vrijheid van godsdienst de toegangspoort is tot een gelijke behandeling. Mr. Dr. Pieter Pel weet dat ook, maar krijgt niet de ruimte dit te ontkrachten. Dat geeft een wat onbevredigend gevoel en daarom lijkt het me zinvol het antwoord op 'de vraag bij het nieuws' toe te lichten. Het is juist dat actief-religieuzen een beroep doen op hun recht, terwijl a-religieuzen dat niet doen. Dat wil niet zeggen dat a-religieuzen nergens in geloven en dat recht niet hebben.
Wouter Kamp
