Een eerlijk rekenmodel voor stikstofuitstoot
Er is ophef over de nieuwe A15 en dat heeft alles te maken met stikstofuitstoot. In eerste instantie lijkt deze ophef misschien over een abstract tekentafelprobleem te gaan, maar niets is minder waar. Wil de nieuwe A15 gerealiseerd worden, dan moet alle stikstof die daar ten gevolge van uitgestoten wordt gecompenseerd worden. Daarom moeten er berekeningen gedaan worden om te kijken hoe groot die stikstofdepositie is.
Zo gezegd, zo gedaan. Ware het niet dat er twee verschillende rekenmodellen bestaan om die stikstofdepositie uit te rekenen. Het ene rekenmodel, genaamd SRM2, berekent de stikstofuitstoot van het verkeer tot op een afstand van 5 kilometer van de weg. Het andere rekenmodel is OPS, wat ook gebruikt wordt om stikstofberekeningen met betrekking tot landbouw en industrie uit te voeren. Dit rekenmodel brengt de stikstofuitstoot veel breder in kaart, in plaats van een 5-kilometergrens aan te houden. Berekeningen voor de nieuwe A15 zijn gemaakt aan de hand van SRM2, terwijl dat rekenmodel een onvolledig beeld geeft. De minister van Infrastructuur en Waterstaat kan niet verklaren waarom er voor rekenmodel SRM2 gekozen is. Op 20 januari deed de Raad van State dan ook de uitspraak dat de minister met een verklaring voor het gebruik van dit rekenmodel moet komen.
Wij hebben berekeningen uit laten voeren waarbij beide rekenmodellen in kaart gebracht worden. De resultaten zijn zorgwekkend. Het verschil in stikstofuitstoot tussen beide modellen is namelijk énorm. Waar het SRM2-model lijkt aan te tonen dat het allemaal wel meevalt met de impact van de stikstofuitstoot, biedt het OPS-model een volledige kijk op de zaak: de uitstoot van stikstof reikt tot ver in Nederland. Een groot deel van die stikstof belandt daarnaast ook nog eens op de Veluwe: één van de 2000 natuurgebieden die door de Europese Unie is vastgesteld als beschermd natuurgebied.
Aangezien alle stikstof die uitgestoten wordt met het vernieuwen van de A15 gecompenseerd moet worden, is het cruciaal om te weten hoevéél er gecompenseerd dient te worden. Dit kan alleen inzichtelijk gemaakt worden wanneer er secuur te werk gegaan wordt, met een eerlijk rekenmodel voor alle sectoren. Met een eerlijk rekenmodel kunnen we namelijk mobiliteitsknelpunten oplossen met een eerlijke, rechtvaardige compensatie voor de natuur. Op die manier gaat het één niet ten koste van het ander. Een abstract tekentafelprobleempje? Nee, alles behalve. Dit is een probleem met directe invloed op zowel de natuur als de infrastructuur, en vraagt dan ook om een toekomstbestendige aanpak.
Bekijk hier ook wat dhr. Hordijk over de rekenmethode zegt:
Lees hier het twitterbericht, met verduidelijkende afbeeldingen.
