Afgelopen week kwam er een vervolg op de discussie over godsdienstvrijheid. Een boze Tim Hofman stelde bij Op1 dat mensen ongelijk behandeld werden. Als religieuzen samen mogen komen, dan mag toch iedereen met een passie of tijdverdrijf met elkaar in een zaaltje zitten? Uiteindelijk bleek: er hoeft niet iets beperkt te worden op het vlak van vrijheid van godsdienst maar het begrip moet worden uitgebreid. Tijdverdrijf en passie komen ook bij voetbalfans en theaterbezoekers voor. Het gaat dus om een levensstijl die de ruimte moet krijgen en daarvoor moet godsdienstvrijheid worden opgerekt. Na mijn eerste artikel over de achtergrond van godsdienstvrijheid, lijkt het me goed om ook hierop te reageren. Niet zozeer om de achtergrond van godsdienstvrijheid te rechtvaardigen, maar om de beperkte doordenking van Tim zichtbaar te maken.