Dinsdag 27 april 2010
Vandaag sta ik weer om 7.00 uur bij de bushalte om naar mijn werk te gaan. Als ik net bij de bushalte aankom, stopt er een auto. Het is een oud-raadslid van de gemeente Zelhem, die ook in Doetinchem werkt en mij af en toe mee neemt. Ik stap vlug, want zo kan ik in ieder geval mijn trein halen. Onderweg praten we over het nieuwe college van de gemeente Bronckhorst.

De verdere reis naar Arnhem verloopt zonder veel opzienbarends en ik zit om iets over acht aan de koffie achter mijn bureau. Ralph, mijn kamergenoot, vertelt dat zijn ouders, na ruim een week wachten in Curaçao, vandaag eindelijk op het vliegtuig naar huis zitten.
Na de koffie ga ik hard aan het werk om de installatie in orde te krijgen. We denken dat we een verstopte flowmeter (apparaat dat meet hoeveel kilogram per minuut er door een bepaalde leiding stroomt) hebben. Samen met mijn collega Peter sleutel ik de flowmeter er uit en proberen we hem met de hogedrukspuit schoon te spuiten. Dat lijkt te lukken en dus bouwen we de flowmeter weer in. Als we de pomp weer aanzetten, blijkt de druk weer hoog te zijn. Hier moeten we even over nadenken. Na een korte vergadering besluiten we om twee flowmeters om te ruilen.

André, een andere collega, vraagt me tussendoor hoe het staat met het automatiseren van de uitlezing van een weegschaal die hij nodig heeft in zijn opstelling. Ik heb om 16.00 uur een afspraak gemaakt met Edwin, die veel ervaring heeft met deze procescomputers. Hij is precies op tijd en we proberen van alles uit om de communicatie tussen de computer en de balans aan de praat te krijgen.
Het wordt ondertussen al wel laat en ik besluit om Pieter te bellen of ik vanuit Ede met hem mee kan rijden naar Barneveld. We hebben daar de eerste bijeenkomst van de Campagnecommissie. Dat scheelt mij erg in de tijd en nadat Edwin onverrichterzake naar huis gegaan is, doe ik nog snel wat bestellingen de deur uit. Hierna bouw ik nog snel de twee flowmeters om. Donderdag zal ik ze wel herprogrammeren met het speciale programma dat we van de leverancier hebben gekregen.

Ik stap om kwart over zes op de bus richting centraal station Arnhem en vandaar met de trein naar Ede. Onderweg naar Pieter neem ik nog een patatje pinda. Omdat ik iets te vroeg bij Pieter ben, drinken we nog een bakje koffie en gaan daarna naar Anthony Schouten in Barneveld. We hebben een goede aftrap vergadering en om ongeveer kwart voor tien sta ik weer op station Ede-Wageningen. Marjo is toch in Doetinchem om Femke van een muziekavond op school op te halen, dus zij haalt mij op van station Doetinchem. We moeten bij de school nog even wachten, maar na wat heen en weer sms-en komt Femke er aan. Komen tegen elven thuis en na even chillen op de bank gaan we naar bed. Morgen is er Statenvergadering en moet ik er dus weer helemaal zijn.

Donderdag 29 april 2010
Vandaag is het een speciale dag. Ik vier namelijk het feit dat ik 25 jaar in dienst ben bij Akzo Nobel. ’s Morgens maakt dat nog niet zo veel uit. Ik krijg een lift naar Velp, van een kennis die bij de HAN in Arnhem werkt. Als ik bij de bushalte sta, stopt hij regelmatig om mij op te pikken. Dat is gezelliger dan in de trein. Qua tijd win ik niet zo heel veel, maar het is wel handig.

Op het werk aangekomen ga ik weer verder met het inregelen van de uitgewisselde flowmeters (zie de weblog van afgelopen dinsdag). De druk is nu goed. Dat betekent dat ons idee heeft gewerkt. Alleen moet de meter nog nauwkeuriger worden ingeregeld. Daar houd ik me dus mee bezig tot ongeveer half vier. Dan hou ik het voor gezien en ga mezelf voorbereiden op de receptie die om vier uur begint. Ik doe nog een paar mailtjes de deur uit en dan sms’t Marjo al dat ze aangekomen zijn bij de receptie. Ze zijn met de taxi thuis opgehaald!

De receptie is erg leuk en ook druk bezocht. Ik heb de hele afdeling en een aantal andere collega’s, een stel oud-collega’s en een aantal mensen van mijn kunstbezigheden bij Akzo Nobel uitgenodigd. Van de collega’s krijg ik een messenblok voor in de keuken, een projectiewekker en boeken- en slijtersbonnen. Van andere aanwezigen krijg ik bier, wijn en een schilderij van Helen Frik en nog wat andere persoonlijke dingen. Karin, mijn teamleider houdt een leuke toespraak en mijn directe collega’s doen een hilarisch stukje over mijn gedrag op de afdeling. Door alle gezelligheid vliegt de tijd om, en voor ik het weet komt de portier melden dat de taxi weer voor staat. Het is deze keer een taxi-bus omdat we nu met z’n vijven zijn.

Het is iets voor zeven als we in Zelhem uitstappen. Marjo heeft vanmiddag stiekem de auto ingepakt. We gaan, als verrassing voor de kinderen, een lang weekend naar een luxe bungalow in park Marveld in Groenlo. Sjoerd en Femke vallen bijna achterover van verbazing. Aangekomen op het park wacht de kinderen nog een verrassing, ze krijgen allemaal een laptop! Nieuw gegil van verbazing!

We hebben ondertussen een pizzaboer gebeld en halen, na een paar mislukte pogingen om te bellen omdat ik mijn telefoon uit had staan, de bestelling op de parkeerplaats af. Het is ondertussen al over negenen en we gaan nog even lekker genieten in het bubbelbad voor we naar bed gaan.